OMURGASIZ KALANA KADAR
Ağalar, beyler, efendiler, bu yer küre sizin, bu evren sizin sanıyorsunuz ama sadece bu toprak sizin. Bizler; her birimiz, sizin köleleriniz. Boynumuz kıldan ince değil önünüzde, boynumuz yok, boyunsuz birer omurgayız el pençe.
Buyurun buyurun; bu masa size kuruldu; pastalar, börekler, çörekler sizin. Renk renk içecekler alkolsüz. Alkol kısmını boyunsuz omurgalara enjekte edin.
Tabakların içerisindeki her bir duygu size armağan, düşünceler sizin aşınız. Sizin bahçelerinizden toplayıp yaptık. Araya bizim bahçemizden karışanlar olmuş affedin. Yiyin bitirin hepsini, her lokma sizin, bol şerbetli.
Bakın bu tabakta biraz kırıntısı kalmış umutların, alın onları da sindirseniz de sindirmeseniz de. Biraz düşünce parçaları kalmış bakın bu tabakta, onları da alın yiyin doya doya, kalmasın tabaklarda aman ha. Kaşığa çatala ihtiyacınız yok nasıl olsa, ellerinizle yiyin parçalaya parçalaya; durmayın asla. Konuşmayın da yerken. Dişleriniz kırıla kırıla yiyin. Diş yapısı uygun değil insanın et parçalamaya, bu yüzden siz bizim bu zamana kadar biriktirdiğimiz umutları, kurduğumuz düşleri, süslediğimiz düşünceleri yiyin. Tıka basa doyurun karnınızı, ağzınızı, döke saça yiyin, yere dökülenleri de yiyin, kalmasın hiçbir omurgasıza. Gözünüz doymasın ama mideniz doysun tıka basa.
Siz ağaları, beylerisiniz, efendilerisiniz bu toprağın; kurulan ve kurulmayan ve kurulacak olan her masa sizin. Koltuklar size göre ayarlanmış, oturun rahat edin.
Az bir umut kırıntısı kaldı şu tabakta da bakın; onu da yiyin. Zerresine acımayın sakın düşüncelerin. Alın hepsini afiyetle yiyin.
Boynumuz yok önünüzde, boynumuz yok diye başımız da yok önünüzde. Birer omurgayız boyunsuz. Birer köle. Her şey bittiğinde masada başlayın omurgalara. L4 L5’i sona bırakın. Keyfini çıkarın sırt omurunun. Sırtımızı yiyin önce. Her bir boyunsuzun sırtından başlayın kemirmeye.
Bele doğru inin sonra, sırtlar bittiğinde. Kemirin belleri de, hareket edemesin hiçbir boyunsuz önünüzde. Masadaki tabaklar boş artık nasıl olsa. Sırtlar da çoktan bitmiş erimiş ağzınızda. Belleri de kemirin, belsiz kalana kadar yiyin tüketin. Belini doğrultamasın aman ha kimse. Ellerimiz önünüzde el pençe.
L1, L2, L3’e gelin zevkle. En keyifli hali tüketişin. Sonuna kadar harcayın omurgayı, tüketin, L4 ve L5’i sona bırakın. Disklerin arasındaki jelleri çekin içinize, kimse bir daha kendine gelemesin. Omurgasız kalana kadar biz, siz yiyin.
Tüge Dağaşan
