BİLİNÇALTI
Herkese merhabalar,
Bugün sizlere bilinçaltımızdan bahsetmek istiyorum. Benim de çok ilgimi çeken bu konuyu sizlere aktarmak ve birazcık farkındalık sağlamak amacıyla bu yazıyı kaleme alıyorum.
Hiçbirimiz günlük hayatımızın içerisinde biraz mola verip bilinçaltımıza odaklanmayız. Bu aklımıza gelmez. Bizler günlük telaşın içerisinde her şeyi yok sayarak yaşayıp gideriz.
Kendi tercihlerimiz, kendi kararlarımız. Tüm bunlar üzerinde etki sahibi olduğumuzu düşünür ve savunuruz. Evet insan iradesini tamamıyla yok saymak doğru olmaz. Hayatımız üzerinde tabi ki etkimiz vardır. Tabi ki tercihlerimiz ve kararlarımızı kontrol altında tutabiliriz. Fakat bilinçaltımız bazı tercihlerimiz ve kararlarımız üzerinde oldukça etkilidir. İçten içe sevdiğimiz şeyleri dilimizle sevmiyoruz, içten içe istediğimiz şeyleri dilimiz de istemiyoruz. Bizler sevmediğimize, istemediğimize kendimizi bile ikna etmişizdir. Öyle bir ikna etmişizdir ki asıl gerçeği kendimiz bile göremiyoruz.
Hayat boyu yaşadıklarımız, çocukluğumuz, gençliğimiz, annemiz, babamız, yetişkinliğimiz bizim hayatımızı etkilemektedir. Tüm bu dönemlerde yaşanan şeylerin bizim bilinçaltımıza etkisi olduğunu, aslında bu dönemlerde yaşanan şeylerin olumlu veya olumsuz fark etmeksizin hayatımızı etkilediğini, bizi yönettiğini bilmiyoruz. Öyle olmadığını savunup her şeyin kendi tercihimiz olduğunu söylüyoruz. Örneğin ebeveynlerinden şiddet görmüş, aşağılanmış, sevgi görmemiş bir bireyin ilerleyen yaşantısında anne veya baba olduğunu düşünelim. Bu kişi anne olduğunda kendi çocuklarına ya aşırı sevgi, şefkat gösterecektir. Kısacası “BEN GÖRMEDİM ÇOCUKLARIM GÖRSÜN” diyecektir. Bu cümle ne kadar da tanıdık geldi değil mi? Ufak bir tebessüm ile kafanızı salladığınızı görür gibiyim. Ya da bu durumun tam tersi olan kendi çocukluğunda şiddet görmüş, aşağılanmış olan bu kadın aynı davranışları kendi çocuklarına gösterecektir. Bu durumda da anneden şu cümleyi duyabiliriz “BİZ BÜYÜKLERİMİZDEN BÖYLE GÖRDÜK”. Ne kadar da hayatın içinden cümleler bunlar farkında mısınız? Hayatın içerisine tam nokta atışı yapmış gibi hissediyorum. Burada hangisinin daha iyi olduğunu savunamayacağım. Sadece yaşadıklarımızın bilinçaltımıza olan etkisini anlatmak istiyorum. Anne olan bu kadının kendi çocuklarına iyi veya kötü davranması kendi çocukluğunda yaşadıklarından bir kaçış olarak ortaya çıkabilir, yaşadıkları ile yüzleşmek ona çok ağır geliyor olabilir. Bu yüzden kaçıyor ve bu kaçış davranışlarına bu şekilde yansıyor olabilir. Ancak anne bunun farkına varmayabilir. Bunun farkına varmak oldukça güçtür. Farkına varıp çözüm yolu arayan bireyler oldukça azdır. Bu direnci kırabilmek ve adım atabilmek çok büyük bir adım olacaktır. Tamamen farkına varabilmek için değil de bazı konularda farkındalığımızı sağlamak için küçük küçük adımlar atabiliriz. Bu tercih bizim elimizde… Belki de ilk olarak profesyonel bir destek almalıyız. Böyle bir adım ile sadece kendi hayatımızı değil değer verdiğimiz birçok insanın hayatını olumlu etkileyebiliriz.
Unutmayalım ki bilinçaltımız hayatımızı yönetir 😊
Umarım başarabiliriz.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Hoş çakalın, sağlıcakla kalın…
Psk. Sevdenur Yıldırım
