İMHA
Bir gece ansızın, dönüp baktım geçmişime.
Etiket etiket yakama yapışmış vaziyette. Birden aklıma geldi 3.SINIF HAMUR KAĞIDA MATBAA MÜREKKEBİ HAYATLAR adlı graft kağıda basılı ilk kitabım, kapatılan son kağıt fabrikası, Seka üretimi hem de. Musa doları yeşili mürekkepli ve sayfaları Washington portakalı kokan cinsten. Kütüphanemin rafında çoktan toplanmıştı anılarım. Kibriti çakma zamanı gelmişti. Bırakılacak miras haramyedibaşıların arşivinde kendine yer etmemeliydi.
40 yılın basın arşivi, defileler, davetler, köşe yazıları, röportajlar ve haberler. Dergiler. Gazeteler. Davetiyeler, teşekkür belgeleri ve ödüller. Mahkeme ilanları, koruma kararları, tebligatlar, vergi levhaları ve tapular. Klasör, klasör birikmiş medya takip ajansları sayesinde. Kimler gelmiş kimler geçmiş yıllar içinde. Eskilerden eser kalmamış o geçmişteki kimliklerin karakterinde. Maskelerin çoğu düşmüş, kalan üç beş ise, öbür tarafa göçmüş sessizce.
Üstün körü geçiverdim sayfaları. Bir kez daha suratımda bir tokat gibi patladı medyanın ahlak satan ahlaksızlığı. Pavyon fotoğrafçılığından magazin müdürlüğüne, oradan da ekonomi uzmanlığına yükselişleri yalakaların. Şimdi ekranlarda boy gösteren muhabbet tellallarının. Son 40 yılın geçit resmi sayfa sayfa savruldu şöminenin ateşine. İçkimi yudumlarken siliyordum geçmişi kafamda önceden yokmuş gibisine. Yokmuş be.
Sermaye diye adlandırılan sınıfın yarattığı siyasi gibi görünen ama ticariye dönüşen sistemin hikâyesini geleceğe taşımanın anlamı kalmamıştı, geçmişin hammallığını yapıp geleceğe taşımak bir sonraki nesilde sorgulama içgüdüsü yaratacaktı. Sorgulamayı bilmeyen toplumlar sorgulamaya mahkûm yaşayacaklardı. Tarih onu yazanların yalanlarından ibaretti, yazılmazdı. Okunur ve yorumlanırdı.
Yandı bitti kül oldu gitti. Ustam Yıldırım Mayruk izni ile bir 60 yıllık arşiv de bekliyor ateşle kucaklaşmayı şimdi. CD, DVD, CD-ROM, VHS, Betamax, V8. ektachorome dia positiv... Geçmişin hammallığı gereksiz neticede. Gelecek değil bugün ne hissettiğimiz gerçektir sadece.
Oh be.
